Van 21 januari – 4 februari 2020 maakten wij een safarireis door Kenia en Tanzania.
Het was een fantastische beleving.
Op de eerste plaats was alles op en top geregeld. Met name de deskundige gidsen (een gids in beide landen) zorgden ervoor dat wij onbekommerd konden genieten. We hoefden ons niet druk te maken over de slechte wegen, de toegankelijkheid van de paden, de route, de lunchpakketten etc. Naast dat de gidsen ervaren en deskundig zijn; ze weten alles over de dieren en kunnen elke vraag beantwoorden, zijn het ook nog eens ervaren chauffeurs. En dat was i.v.m. de slechte wegen en de regen (’s nachts) geen overbodige luxe.
We hebben enorm veel dieren gezien, de big five binnen 3 dagen. Het was 1 grote verrassingstour. Zo is er niets te bekennen, zo zijn er dieren in zicht of staan ze zelfs naast of op de weg. Vooral de eerste momenten, waarop je oog in oog staat, zijn bijzonder. Er waren vele speciale momenten, zoals: leeuwen in de paartijd, vechtende struisvogels, geeuwende nijlpaarden, een nijlpaard die op zijn rug in het water lag met de voorpoten omhoog, leeuwen die op een troep gieren af kwamen rennen om de prooi af te pakken, een dode gazelle in een boom (daarheen gesleurd door een luipaard), een cheeta op jacht op een groep topi’s, een leeuw die een gazelle verorberde op een afstand van 1 meter van de jeep. En dan de vele jonge dieren die we hebben gezien: olifanten, giraffen, buffels, hyena’s, kroonvogels, nijlpaarden, waterbokken, topi’s, hartenbeesten, gnoes, wrattenzwijnen, zebra’s, struisvogels.
En al dit in een onbeschrijflijk mooie scene van Afrikaans steppelandschap; 360 graden rond zicht op de horizon. Met prachtige luchten erboven. Alleen voor het landschap zou je de reis al ondernemen.
En dan nog de lodges. Wat een gastvrijheid hebben wij overal ervaren. Wij zijn blij met de keuze voor verschillende type lodges. De meer ‘hotel’-vorm, de aparte huisjes, de tented lodges, en de primitievere tented lodge Kati Kati. Allemaal waren ze een positieve ervaring op zich.
Een extra dimensie, die we ons van tevoren niet zo hadden gerealiseerd, is dat we ook een beeld hebben gekregen van het land. Wat voor mensen wonen er, hoe leven ze, aan wat en waar werken ze. Hier hielp ook de excursie in Mto wa Mbu, waarbij we een dichterbij inkijkje kregen en zelfs bij een familie thuis aten. De gidsen gaven, vaak onder het genot van het diner, antwoord op vragen en vonden het leuk iets over hun leven te vertellen.
Vermoeiend, dat is het wel, een safari. Je krijgt het niet voor niets. Vroeg op, doorzetten over slechte wegen, staan/zitten/staan, schudden en hobbelen in de jeep. Maar het is het allemaal dubbel en dwars waard.
