Reisverhaal groepsreis, Reisverhalen Tanzania/Zanzibar

Reisverhaal Tanzania groepsreis: Marco

Groepsreis Tanzania januari 2025

Ik ben net terug van een fantastische safari in het noorden van Tanzania. De reis voerde van het Tarangire park – een paradijs voor olifanten – naar de legendarische Serengeti en vervolgens naar de beroemde Ngorongoro krater, een van Afrika’s vele natuurwonderen.

De natuur van Tanzania is overweldigend: dichte bossen, tropisch fruit en uiteraard de natuurparken. In het Tarangirepark wandelde een olifant pal naast de landcruiser. Verder viel de grote hoeveelheid giraffen op, en de vele kleurrijke vogelsoorten.

In de Serengeti waren we getuige van een geslaagde jacht van een cheetah op een jonge antilope, en ze deelde de buit met haar jongen. We troffen daar ook een groep van 17 relaxte leeuwen aan.

Tijdens het reizen tussen de natuurparkenpark krijg je als toerist ook veel mee van het dagelijks leven van Tanzania: schoolkinderen die op de bus wachten, levendige markten, Masaiherders die hun kudde langs de weg laten grazen, en de kleurrijke drukte in de grotere plaatsen.

De Ngrongoro is een dierenparadijs. Vanaf de kraterrand is het uitzicht spectaculair, eenmaal op de zinderende kraterbodem kun je genieten van afwisselende landschappen; savannen, vlakten met meertjes vol flamingo’s, groene hellingen en een prachtig tropisch bos. Hoewel van grote afstand hebben we toch nog een zwarte neushoorn gezien.

Behalve het weelderige tropische landschap waren ook de lodges heel divers, maar ze hadden gemeen dat ze op mooie locaties stonden en ruim van opzet waren. In het Kati Kati-tentenkamp kreeg je een speciale douche. Via een ingenieus systeem werd van buiten de tent gevraagd of je er klaar voor was. Zo ja, dan werd een grote emmer lauw water in een reservoir leeggegooid. Dan kon je het water laten stromen of stoppen, in totaal kon je zo’n drie minuten douchen. Lang genoeg.

’s Ochtend sliepen hier dikdiks tussen de tenten.

In de laatste lodge was er behalve een koffieplantage ook een groentetuin waarvan de opbrengst fris en fruitig bij het diner verscheen. Lekker vers!

De vriendelijkheid van de lokale bevolking viel mij op, en hun gevoel voor gemeenschapszin.

Onze gids Pregot regelde voor mij dat ik de middag voor de transfer naar het vliegveld in een rustgevende tropische lodge kon doorbrengen, zodat ik uitgerust aan de vliegreis naar huis kon beginnen.

De bewering dat je Afrika kunt verlaten, maar dat Afrika nooit uit jou verdwijnt is helemaal waar. Tanzania is een land om te koesteren.