Reisverhaal Oeganda en Tanzania: Kurt

Meer dan een jaar geleden zijn we samen met Kazuri Safaris aan de slag gegaan om een reisprogramma samen te stellen die ons naar Oeganda en Tanzania zou brengen. Wij hadden drie hoofddoelen vooropgesteld: een bezoek aan de berggorilla’s, het zien van de jaarlijkse migratie van de wildebeesten over de Serengeti met, als het even kon, een oversteek zien van de dieren over de Mara rivier (wat nooit kan gegarandeerd worden) en een tocht over en in de Ngorongoro krater.

Met deze gegevens is Saskia van Kazuri Safaris aan de slag gegaan en heeft ons uiteindelijk een 16-daags reisprogramma voorgesteld die ons door een mooi stuk van Oeganda en Tanzania zou brengen.

Reis naar Oeganda

Na alle voorbereidingen was het dan eindelijk zo ver en konden we op 31 juli vertrekken. Onze vlucht bracht ons van Zaventem naar Entebbe, Oeganda met een korte tussenstop op de luchthaven van Kigali, Rwanda. Tot zover de theorie.

De vlucht naar Kigali verliep rustig en vlot maar toe we op de startbaan klaar stonden voor de tweede vlucht naar Entebbe werd een technisch probleem gemeld van het hydraulisch systeem, zeg maar de remmen, van het vliegtuig. Het klein probleem werd snel groter met als gevolg dat vliegen er niet meer in zat en we de boodschap kregen dat wij in Kigali op hotel moesten. Na de nodige formaliteiten en chaos in de luchthaven werden wij uiteindelijk om 1u ’s nachts aan een hotel in Kigali afgezet.

Een serieuze valse noot om onze reis te starten maar veel kon er op dat moment niet aan gedaan worden. Na een korte nacht kregen we te horen dat wij niet voor 15u gingen opgepikt worden uit het hotel voor onze vlucht naar Entebbe. Voor ons totaal geen optie want dit zou betekenen dat wij minimum twee dagen van ons programma zouden verliezen. Toen kwam Saskia met het voorstel om ons te laten oppikken aan het hotel door een chauffeur van de lokale touroperator in Rwanda en ons zo over de weg naar onze tweede stopplaats, Kibale Forest, te brengen. Een voorstel waar wij geen seconde hoefden over te twijfelen, een rappe douche, een snelle hap aan het ontbijtbuffet en wij stonden klaar in de lobby van het hotel.

Terwijl wij, weliswaar onverwacht, van het Rwandese landschap konden genieten werden wij vlot tot aan de grens van Oeganda gebracht waar, na de nodige grensformaliteiten, de volgende chauffeur klaar stond om ons door het Oegandese deel te brengen.

Het was bijna 18u toen wij na een rit van acht uur aankwamen aan de Isunga Lodge bij Kibale Forest waar tussenin ook onze gids Marc was gearriveerd. Na een hapje en een drankje konden we moe maar voldaan onder de wol. Met dank aan Saskia zaten we weer op schema.

Chimpansees en Bigodi Wetlands

Na het ontbijt waren we klaar voor ons eerste avontuur: een chimpansee tracking in Kibale Forest. In het Kanyanchu Visitor Centre werden we vriendelijk verwelkomt door enkele lokale danseressen waarna we met een lokale ranger richting bos zijn getrokken op zoek naar de chimpansees. Na enkele minuten was het al zover en konden we onze eerste chimpansee spotten. Toch een spannend moment als er uit het niets opeens een chimpansee langs u komt gewandeld. Na nog enkele passages vonden de chimpansees het welletjes en trokken de meesten zich terug in de bomen om zich tegoed te doen aan enkele vijgen.

Omdat de tracking zo vlot was verlopen was er tijd over en heeft Marc ons alsnog naar de Bigodi Wetlands gebracht voor een korte wandeltocht door het moeras. Zo konden we zelfs onze gemiste uitstap van dag één nog inhalen.

Tijdens de tocht door het moeras hadden we het geluk om vijf verschillende apensoorten te spotten. Meer dan een leuke extra die Bigodi Wetlands.

Na een lokale lunch en een stop aan de evenaar was het richting Bush Lodge gelegen in het Queen Elisabeth National Park. Het was even schrikken toen we naast het kampvuur plaats namen om te dineren toen plots een olifant op zo’n 10m van onze tafel opdook. Na het verorberen van enkele takken trok de olifant weer verder en konden wij bij een mooie zonsondergang genieten van ons avondmaal. Afrika op zijn best.

Dieren in Queen Elizabeth Nationaal Park

De volgende ochtend was het vroeg op voor onze eerste game drive. Na een zalige buitendouche onder een sterrenhemel gevolgd door een koffie met enkele zeer lekkere versgebakken koekjes waren wij er volledig klaar voor.

Met een opkomend zonnetje reden wij het Nationaal Park binnen en konden wij onmiddellijk verschillende dieren spotten waaronder olifanten, buffels, nijlpaarden en de altijd grappige wrattenzwijnen. Om nog niet te spreken van alle kleurrijke vogels die van alle kanten opdoken. Marc had voor ons ook een ontbijt box voorzien die wij aan de zoutvlaktes van het Bunyampaka meer hebben genuttigd: Breakfast with a view.

Na het ontbijt zijn wij verdergegaan met de gamedrive tot aan de lunch. Vanop het terras van de Mweya Lodge hadden wij tijdens het middagmaal een mooi zicht op het Kazinga kanaal waarop wij in de namiddag een bootsafari gingen doen. De tip van Saskia om links plaats te nemen op de boot waren we niet vergeten en was zeker een goede tip. De vaarrichting van de boot zorgde er immers voor dat wij op de beste plaats zaten om de dieren aan de oever vanop de eerste rij te zien. Het is toch een andere belevenis om olifanten, buffels, nijlpaarden en krokodillen te benaderen van op het water. Ook hier komt de vogelspotter ogen tekort om alles te registreren. Soorten genoeg dus waaronder een kolonie roze pelikanen en een Afrikaanse zeearend.

Gorilla’s in Bwindi

De volgende dag in ons programma was een reisdag die ons naar de rand van het Bwindi Impenetrable Forest zou brengen. Een lange rit voornamelijk op onverharde wegen maar ook hier de gelegenheid om van de ongerepte natuur te genieten terwijl je van dorp naar dorp rijdt. We voelden ons soms beroemdheden als je zag hoe de lokale kinderen ons langs de weg telkens enthousiast toewuifden.

In de Gorilla Leisure Lodge werden we opnieuw zeer hartelijk verwelkomt. De lodge is gelegen op een bergflank. Het was dus wel efkens puffen toe ze ons naar onze kamer vergezelden en bleek dat onze kamer de laagste was en wij zo’n 120 trappen moesten afdalen. De beloning was een prachtige lodge met een groot balkon en een fenomenaal uitzicht. De 120 trappen terug naar boven voor het diner hebben wij dan maar als een extra training gezien voor de volgende dag: de gorilla tracking.

De volgende ochtend was het dan zover: de droom van Marleen, en ik ook natuurlijk, om in de vrije natuur, berggorilla’s van dichtbij te zien, stond op het punt verwezenlijkt te worden. Ons startpunt was moeilijk bereikbaar maar Marc zorgde er met zijn stuurkunsten opnieuw voor dat wij veilig en wel ter plaatse werden afgezet. Daarna was het tijd om met een groepje van negen enthousiaste natuurliefhebbers, samen met trackers en rangers af te dalen naar de plek in het regenwoud waar de gorilla’s de dag ervoor voor het laatst gezien werden. Wetende dat het soms uren van zwoegen kan zijn voor je een glimp van de gorilla’s kan opvangen, moesten we ons eigen er ook herinneren dat we moesten genieten van de prachtige natuur waarin we ons een weg baanden. En de gorilla’s waren ons gunstig gezind, na 45 minuten stappen hoorden we het eerste geritsel tussen het groen en hadden we de berggorilla’s gevonden. Een familie van 14 gorilla’s met de jongste telg slechts 5 dagen oud. Het is onbeschrijfelijk welke gevoelens er door je gaan als je die eerste gorilla op enkele meters voor je ziet staan. Om dan nog niet te spreken van het moment dat de ‘silverback’, het alfa mannetje, rustig langs u passeert om zich iets verder tegoed te doen aan enkele jonge twijgjes. We hebben een uur het voorrecht gehad om bij deze machtige dieren te blijven waarna zij rustig verder het woud zijn introkken en wij moesten beginnen aan de steile terugtocht naar het startpunt. Het was zweten en zwoegen maar gelukkig hadden we een extra adrenaline boost om ons vooruit te helpen.

De rest van de dag was nagenieten met een frisse pint op ons terras en natuurlijk foto’s bekijken van onze ontmoeting met de berggorilla’s.

Wandelen in Lake Mburo

Een nieuwe dag, een nieuwe bestemming. Met een mooi ochtendzonnetje boven een mistige vallei was het vaarwel zeggen aan de bergen van Bwindi en reden we richting Lake Mburo National Park in het zuidwesten van Oeganda. Omdat wij toch, naast de natuur, ook altijd een stukje cultuur en geschiedenis van het land willen meepikken tijdens onze reizen, heeft Marc ervoor gezorgd dat we na de lunch nog een bezoek konden brengen aan een museum. Een toffe gids heeft ons meegenomen in het museum en gaf ons uitleg over leven en de gebruiken van de inwoners van Oeganda doorheen de eeuwen.

Eenmaal aangekomen aan de inkom van het nationaal park was het dak omhoog en tijd voor een nieuwe gamedrive. Niet veel later zagen we onze eerste zebra’s en giraffen, daarnaast impala’s, buffels, een schichtige bosbok en een stel elandantilopen.

Marc had ook nog voor een verrassing gezorgd door ons mee te nemen naar een prachtig uitkijkpunt in het park en ons daar een lokale gin aan te bieden. Een drankje en een prachtig uitzicht, er zijn slechtere manieren om de dag af te sluiten. Net voor aankomst aan onze lodge moesten wij ook een herder met zijn kudde Watusi runderen omzeilen. Hoewel dit geen wilde dieren waren, maken deze runderen met enorme hoorns toch ook enige indruk.

Time flies when you are having fun. We zaten al aan onze laatste dag in Oeganda maar in de ochtend hadden we nog iets nieuws op ons programma: een Bush Walk.

Samen met onze gewapende gids/ranger Brigit zijn we een paar uur te voet door het Mburo park getrokken. Toch weer een andere, spannende manier om de natuur te verkennen. Op enkele meters van een giraf, een zebra of een lierantiloop staan maakt toch indruk. Ook hier weer ogen te kort om alles te zien. Veel kleurrijke vogeltjes met daarnaast ook een zeearend, een savannearend en enkele oorgieren.

Na een stevige maar lekkere lokale lunch ter hoogte van de evenaar was het richting Entebbe en de Via Via Lodge waar het tijd was om vaarwel te zeggen aan onze gids Marc. Waar we onze reis in Oeganda hadden moeten beginnen was nu de plaats van afscheid. Met Marc hebben wij een toffe gids gehad met enorm veel kennis van de natuur en uitstekende rijvaardigheden op soms zeer moeilijk berijdbare wegen.

Naar Tanzania

De volgende ochtend begon het tweede deel van ons avontuur met een vlucht naar Kilimanjaro Airport in Tanzania. Ook hier weer met een overstap in Kigali, Rwanda. Gelukkig geen vliegtuigpannes deze keer maar slechts een kleine vertraging. Bij het buitenkomen van de luchthaven stond de chauffeur ons netjes op te wachten om ons naar de Outpost Lodge in Arusha te brengen. Halverwege hadden we nog een leuke koffiestop in Tanz Hands waar we een praatje hebben kunnen maken met Astrid, de Nederlandse vertegenwoordiger van Kazuri Safaris in Tanzania. Een dagje van reizen, wachten, reizen en wachten hebben we afgesloten in de tuin van de lodge met een koel biertje en een lekkere pizza.

Na een goede nachtrust en een lekker ontbijt stond onze nieuwe chauffeur/gids George mooi op tijd klaar met zijn jeep aan de inkom van de lodge om ons de komende dagen door Tanzania te voeren.

Olifanten en baobabs in Tarangire

Eerste plaats van afspraak was het Tarangire National Park die beroemd is voor zijn grote kuddes olifanten en zijn prachtige oude baobabbomen. En de beroemdheid is terecht, geen gebrek aan olifanten en baobabs, maar daarnaast ook allerlei andere dieren zoals zebra’s, Masai giraffen, mangoesten en onze eerste wildebeesten. En ook hier weer nieuwe vogelsoorten om in mijn boekje aan te vinken: kroonkraanvogels, geelbekooievaar, witkruinklauwier, kleine bijeneter en een hamerkop om er maar enkele te noemen. De bonus was voor het eind van de dag toen we voor ons enkele jeeps zagen stoppen. Ietwat ver voor een mooie foto maar op een tak in een boom lag een luipaard te slapen. Van een mooie afsluiter gesproken en, na de olifant en de buffel, nummer drie van The Big Five. Vandaar was het verder naar de Marera Valley Lodge. Opnieuw een zeer mooie locatie met enorme kamers. Het enige spijtige bij alle lodges is in feite dat de tijd ontbreekt om van alle faciliteiten gebruik te kunnen maken tijdens je verblijf. Maar ons hoor je niet klagen, we zijn tenslotte naar hier gekomen om van de natuur te genieten.

Serengeti centraal

Na een lekker en verzorgd ontbijtbuffet waren we weer klaar om onze reis verder te zetten. Voor we twee dagen naar het noorden trokken was het eerst tijd voor een gamedrive in ‘Central Serengeti’. Om daar te geraken moesten wij op en over de Ngorongoro-krater. Deze krater is de grootste intacte caldera ter wereld en staat niet voor niets op de Unesco-lijst als werelderfgoed. Het werd een machtige beklimming en afdaling met adembenemende zichten. Lang zijn we er niet gebleven, het bezoek van deze krater stond immers op de voorlaatste dag nog op ons programma.

In de aanloop naar de Serengeti konden wij onze eerste Thomson- en Grantgazellen spotten. Ook enkele struisvogels en een Kori Bustard, 1,20m hoog en Afrika’s zwaarst vliegende vogel passeerden de revue. Naast de wilde dieren zie je hier en daar ook een Masai herder met zijn kudde koeien en geiten.

En de Serengeti heeft zijn naam van ‘eindeloze vlaktes’ niet gestolen. Eens je aankomt heb je eindeloze zichten, hier en daar onderbroken door een rotspartij. Voor de lekkere picknick had George gezorgd waarna het weer tijd was om verder de Serengeti af te speuren naar dieren. En lang hoefden we niet te zoeken voor we een troep leeuwen vonden. Minimum zes leeuwinnen met zeker negen welpen, al konden er nog meer verscholen liggen tussen het lange gras. Geen doel op zich deze reis maar toch mooi nummer vier van The Big Five op ons palmares. Nog maar net bekomen van de leeuwen en een paar honderd meter verder was een cheeta met vier welpen zich tegoed aan het doen aan een vers gevangen gazelle. Misschien een wreed tafereel maar dit hoort ook bij een Afrikaanse safari. En aan roofdieren geen gebrek, naast nog twee troepen met leeuwen en een jakhals zagen we net voor we richting lodge reden nog twee gevlekte hyena’s door het gras slenteren. Voor ons meer dan een geslaagde eerste kennismaking met de Serengeti.

In de mooie Baobab Serengeti Lodge konden we nagenieten van alles wat we al zagen en dromen van wat nog komen moest. En het eind van de dag had nog iets in petto voor ons. Net voor het vertrek naar ons diner trok een kort maar hevig onweer over het kamp. Donder, bliksem en regen over de open vlaktes, het is eens iets anders. Gelukkig zijn ze daar ook op voorzien en konden we met de nodige paraplu’s droog aanschuiven voor het avondmaal.

Wildebeest crossing

Dag 12 was een game drive en route zoals ze zeggen naar Noord-Serengeti waar we hopelijk de komende twee dagen van dichtbij de jaarlijkse migratie van de wildebeesten en de zebra’s konden bewonderen. Maar zelfs ‘en route’ geen gebrek aan dieren. Een familie vervet aapjes, bavianen, impala’s, gnoes, zebra’s en een timide Dik-Dik antiloop bij het verlaten van de Central Serengeti. Bij aankomst aan Noord-Serengeti zagen we olifanten, topi, maraboes, Rüppell’s-gieren, giraffen en enkele elandantilopen. Op enkele uren de grootste en de kleinste antiloop ter wereld zien maak je toch ook niet elke dag mee. De dag hebben we afgesloten met een eerste blik op de Mara rivier waar we op de oever enkele fameuze krokodillen konden zien zonnen.

Het Kati Kati tentenkamp was ons verblijf voor de komende twee dagen. Deze keer iets primitiever dan de vorige lodges omdat het een mobiel kamp is die om de 4 maanden verplaatst wordt. Maar ook hier een goed bed, WC en douche. Voor de rest zorgden de enthousiaste medewerkers dat we niets te kort kwamen. En ’s morgens was er zelfs een apart buffet om zelf je lunchpakket samen te stellen.

En dat we dicht bij de migratie zaten werd ’s nachts duidelijk toen we rond 1u30 gewekt werden door een kudde gnoes die grazend langs onze tent richting rivier trokken. Met daarna de klanken van lachende hyena’s en brullende leeuwen, besef je pas goed dat je midden in het hart van Afrika zit. Bij het ochtendgloren kon je aan de pootafdrukken buiten de tent pas goed zien hoeveel er ’s nachts waren gepasseerd.

Het deed ons het beste verhopen dus was het na het ontbijt de jeep in en richting Mara rivier. Andere reizigers die wij tijdens onze trip gesproken hadden, wisten ons te vertellen dat zij twee dagen aan de rivier hadden gestaan zonder maar één dier te zien oversteken. Wij wisten dat er geen garantie was, maar in je binnenste hoop je toch altijd.

George kende een beetje de plaatsen langs de oever waar de dieren in het verleden de oversteek maakten dus zijn we daar begonnen. Aan de derde plaats stonden al enkele jeeps en zagen we opeens beweging tussen het struikgewas. Iets verder kwamen er nog wildebeesten aangelopen. Het is hoogseizoen op de Serengeti, dus ben je daar zeker niet alleen. Het is op dat moment een kwestie van je strategisch te plaatsen met je jeep. Daarna begint het wachten. En zelfs bij het wachten is het nooit saai. Aan de ene zijde zie je een stel impala’s langskomen, aan de andere zijde zie je een sporenkievit, een plevier en enkele parelhoenen eten zoeken in een plas water.

En dan, na nog geen twee uur wachten, was er opeens opschudding. En ja, de kudde wildebeesten die zich tussen het struikgewas hadden verscholen begonnen aan de oversteek van de Mara rivier. Iets waar je op gehoopt had, speelde zich voor onze eigen ogen af. Het is niet in woorden te beschrijven wat je op dat moment ziet. Een gevecht van dieren tegen de natuurelementen met één doel: de overkant bereiken. Voor zover wij konden zien kon heel de kudde de overkant bereiken. Daar stonden al duizenden dieren die ze waren voorgegaan. Als je weet dat er jaarlijks één miljoen wildebeesten en 500.000 zebra’s deze oversteek maken, waren wij maar getuige van een fractie van dit aantal maar daarom voor ons niet minder spectaculair.

Half in euforie van de gebeurtenis hebben we de rest van de dag de Serengeti afgespeurd naar andere dieren. Het dierenparadijs deed zichzelf weer alle eer aan: een stel jakhalzen, een leeuwin, olifanten, hippo’s, giraffen, zebra’s en een troep spelende mangoesten om er maar een paar te noemen. De titel van kleurrijkste dier van de dag was voor een dwergbijeneter.

Na een meer dan geslaagde dag was het opnieuw richting kamp voor een verkwikkende douche en een aperitief aan het kampvuur. Toen we onze tent wouden verlaten voor het avonddiner had ik nooit gedacht dat ik ooit de zin zou moeten gebruiken: ik kan mijn tent niet uit, er staan zebra’s voor mijn deur. Gelukkig zijn dit schichtige dieren en zetten zij zich op een loopje zodra wij tent buiten kwamen.

Serengeti centraal

Ons bezoek aan Noord-Serengeti was ten einde en was het inladen om opnieuw richting Centraal-Serengeti te trekken. ’s Morgens waren er weer veel roofvogels in de weer. Zo zagen we een prachtige bateleur, een zeearend, een kroonarend en bij een kadaver vechtende oorgieren, maraboes en Rüppell’s-gieren. Een schuwe soeni dwergantiloop was een leuke nieuwe ontmoeting.

Terug in Central-Serengeti was het inchecken in het Hippo Trail kamp. Een kamp die zijn naam alle eer aandoet want in iedere poel rond het kamp zitten er wel nijlpaarden af te koelen in het water. Omdat ze in het donker uit het water komen om in het kamp te grazen, is een zaklamp en begeleiding naar je tent na het avondmaal geen overbodige luxe. Bij ons geen nijlpaard te bespeuren, enkel een stel Dik Dik antilopen en een Kaapse haas. Toch ook een zeldzame verschijning.

Natuurwonder Ngorongoro

Niet te geloven maar bij het opstaan kwamen we tot het besef dat we aan onze laatste dag zaten. We hadden al zoveel gezien en gedaan dat tijd aan je voorbijgaat zonder dat je het beseft. Maar niet getreurd, vandaag stond ons derde en laatste hoofddoel van de reis op het programma: een bezoek aan de Ngorongoro krater. Een krater gekend voor zijn grote verscheidenheid aan dieren waaronder de Big Five.

Door de hoge bergwanden had ik tijdens de steile afdaling in de krater eerst het gevoel dat wij in een gesloten dierenpark waren aangekomen maar eenmaal beneden in de open vlakte was dit volledig verdwenen. Ook hier een massa aan dieren, een troep leeuwen, olifanten, zebra’s, gnoes, topi antilopen, gazellen en buffels. In het midden een zoutmeer met honderden roze flamingo’s en andere waadvogels.

Ook hier had George voor een lekkere picknick gezorgd. Toch altijd speciaal, lunchen terwijl er vanuit een poel enkele nijlpaarden je zitten aan te staren. Dieren lunchen ook en na ons middagmaal waren we ook getuige hoe een tiental hyena’s zich tegoed deden aan een dode buffel. In de achtergrond dachten wij dat een stel gouden jakhalzen hun beurt aan het afwachten waren om te eten, maar na wat opzoekwerk bleek het om Afrikaanse gouden wolven te gaan. Toch ook weer een speciale ontmoeting om te noteren. En nog was het niet gedaan. Bij het verlaten van de vlaktes dook uit het niets nog een Serval kat naast onze jeep op. Een prachtig en elegant dier dat zich gewillig liet fotograferen.

Om de dag af te sluiten hebben we nog de bosrijke rand van de krater opgezocht. Net toe we voorrang hadden verleend aan een kudde olifanten die de weg overstaken, zagen we in de verte een silhouet opduiken tussen de bomen. Snel inzoomen en een foto genomen, en ja hoor, het bleek een zwarte neushoorn te zijn. Ook al was het van ver, op de laatste dag, in het laatste uur safari, je reis kunnen afsluiten met nummer vijf van The Big Five, hoeveel geluk kan een mens hebben.

Naar Afrika gekomen met enkele doelen, wetende dat niets gegarandeerd kan worden, en dan eindigen met het besef dat wij alles verwezenlijkt hebben, dan pas voel je je een bevoorrecht persoon.

Onze laatste slaapplaats was in de Karatu Tented Lodge. Ook hier weer super vriendelijke medewerkers die er alles aan doen om je een leuk en gezellig verblijf te geven. Een laatste Serengeti biertje bij het avondmaal en dan naar de kamer om onze koffers te pakken.

Naar huis

Onderweg naar de luchthaven van Kilimanjaro hadden wij nog één stop bij Shanga. Een werkplek voor mensen met een lichamelijk- en/of verstandelijke beperking en waar ze glas en aluminium recycleren. Je bezoekt er de verschillende workshops en je kan er in de tuin genieten van een lekkere koffie. Daarna moet je proberen aan alle verleidingen te weerstaan in de shop, wat ons niet gelukt is maar waarmee we ook het project een beetje gesteund hebben. Dan was het tijd om afscheid te nemen van George. Zoals we tegen hem hadden gezegd: een wandelende/rijdende GPS die ons de afgelopen week prachtige dingen heeft laten zien en ons meegenomen heeft in zijn verhaal van Tanzania. Daarna was het inchecken en kon de terugreis beginnen.

En de reis was zo leuk dat onze twee koffers geen goesting hadden om mee terug te keren en niet kwamen opdagen op de transportband in Zaventem. Na de nodige stress en administratie werden ze gelukkig twee dagen later gesignaleerd in Zaventem en aan onze deur afgeleverd. Eind goed, al goed.

Onze twee toffe gidsen Marc en George, de gemotiveerde lokale rangers en natuurlijk Saskia en haar team van Kazuri Safaris hebben ons twee prachtige weken bezorgd waarvan wij nog lang zullen nagenieten.

Voor de dierenliefhebbers maak ik nog een opsomming van alle dieren die wij hebben kunnen identificeren. Vele andere dieren waren er ook maar te snel voor een foto of identificatie.

Dieren in Oeganda:

• The Big Five: Savanne olifant en Kaapse buffel
• Berggorilla, chimpanzee, groene baviaan, L’Hoëstmeerkat, Roodstaartmeerkat, grijswangmangabey, rode franje-aap, Oostelijke franje-aap, vervet, Rothschildgiraf, steppezebra, boszwijn, knobbelzwijn, impala, bosbok, elandantiloop, topi, defassawaterbok, kob, nijlpaard, Nijlkrokodil, Nijlvaraan en de Oost-Afrikaanse driehoornkameleon.

Vogels in Oeganda:

• Afrikaanse dwergaalscholver, grote aalscholver, kleine pelikaan, roze pelikaan, blauwe reiger, zwartkopreiger, reuzenreiger, purperreiger, grote zilverreiger, kleine zilverreiger, ralreiger, hamerkop, hadada-ibis, heilige ibis, maraboe, Afrikaanse bisschopsooievaar, nimmerzat, zadelbekooievaar, knobbeleend, Nijlgans, palmgier, kapgier, oorgier, savannearend, Afrikaanse zeearend, steppearend, kuiffrankolijn, roodkeelfrankolijn, helmparelhoen, grijze kroonkraanvogel, watergriel, lelieloper, sporenkievit, rouwkievit, lelkievit, tureluur, Afrikaanse schaarbek, roodoogtortel, reuzentoerako, Senegalese spoorkoekoek, grijskopijsvogel, bonte ijsvogel, dwergbijeneter, Europese scharrelaar, kardinaalspecht, driekleurbuulbuul, gekraagde klauwier, grijsrugklapekster, zwartkopfiskaal, schildraaf, Guinese mees, groenstaartglansspreeuw, blauwe langstaartglansspreeuw, geelsnavelossenpikker, zwartkapwever, kleine textorwever, roodvoorhoofdwever, nonastrild.

Dieren in Tanzania:

• The Big Five: savanne olifant, Kaapse buffel, luipaard, leeuw en zwarte neushoorn
• Groene baviaan, diadeemmeerkat, vervet, Kaapse haas, cheeta, serval, dwergmangoeste, gevlekte hyena, zadeljakhals, Afrikaanse wolf, Masai giraf, steppezebra, blauwe gnoe, knobbelzwijn, impala, Grantgazelle, Thomsongazelle, Dik-dik, Soeni antiloop, elandantiloop, topi, defassawaterbok, nijlpaard, Nijlkrokodil, Nijlvaraan en Mwanza-agame.

Vogels in Tanzania:

• Struisvogel, Somalische struisvogel, blauwe reiger, zwartkopreiger, reuzenreiger, grote zilverreiger, kleine zilverreiger, hamerkop, hadada-ibis, heilige ibis, maraboe, nimmerzat, zadelbekooievaar, kleine flamingo, flamingo, roodsnavelpijlstaart, knobbeleend, Nijlgans, secretarisvogel, zwarte wouw, witruggier, Rüppell’s gier, kapgier, oorgier, bruine slangenarend, bateleur, savannearend, Afrikaanse zeearend, steppearend, torenvalk, Afrikaanse boomvalk, roodkeelfrankolijn, geelkeelfrankolijn, helmparelhoen, knobbelmeerkoet, koritrap, steltkluut, kluut, grijze kroonkraanvogel, bontbekplevier, driebandplevier, smidsplevier, sporenkievit, diadeemkievit, tureluur, bosruiter, groenpootruiter, treurtortel, Kaapse tortel, maskerduif, grijskopijsvogel, dwergbijeneter, Europese bijeneter, Europese scharrelaar, vorkstaartscharrelaar, roodsnaveltok, Zuidelijke hoornraaf, D’Arnaud’s baardvogel, oeverzwaluw, boerenzwaluw, roodstuitzwaluw, Afrikaanse berglijster, Afrikaanse paradijsmonarch, ornaathoningzuiger, gekraagde klauwier, Ruppell’s witkruinklauwier, grijsrugklapekster, schildraaf, Kaapse roek, groenstaartglansspreeuw, blauwe langstaartglansspreeuw, geelsnavelossenpikker, roodsnavelossenpikker,  Hildebrandts glansspreeuw, driekleurige glansspreeuw, grijskopmus, huismus, witkopbuffelwever, marmerwever, kardinaalwever, zwavelkanarie.