Reisverhaal Oeganda : Annemarije met gezin

Wat een geweldige reis hebben wij gemaakt! Het was een week maar voor ons gevoel veel langer, zoveel gezien en gedaan.

De gidsen die wij hadden bij onze trekkings en onze chauffeur hadden allemaal een goed gevoel voor humor. Het was leuk communiceren zo.

De dieren die we hebben gezien, niet normaal. Eerst al allerlei verschillende apen in het moerasgebied, lekker aan het spelen en schreeuwen. Toen op naar de chimpansees, we moesten 8 meter afstand houden maar in Oeganda is 8 meter minder dan in Nederland. Ze liepen zelf vlak langs ons maar onze gidsen wilden ook steeds dat we vlakbij gingen staan om mooie foto’s te maken. We schrokken een keer omdat de apen opeens gingen schreeuwen en rennen. De gidsen bleven kalm en er was niks aan de hand.

Na een paar uur rijden kom je in een totaal ander landschap en zagen we opeens olifanten in de verte. Door naar de lodge waar ons verteld werd dat er regelmatig nijlpaarden of olifanten over het terrein lopen en dat we dus ‘s avonds niet zonder begeleiding naar onze tent mogen.

Op naar de eerst gamedrive, we zagen een paar leeuwen in het gras op 40m afstand en heel veel olifanten erg dichtbij, wat een machtige beesten. Toen snel terugrijden naar de uitgang want het park ging sluiten. Opeens loopt er een leeuw over de weg naar ons toe op z’n dooie gemakje, hoe gaaf.

Aangekomen bij de lodge is het al donker, zo snel gaat dat hier. Er is een kampvuur met overal tafels er omheen. Een heerlijk menu wordt ons geserveerd. Tijdens het eten worden we gehaald, er loopt een nijlpaard. Echt vlakbij! De volgende dag een vroege gamedrive en een ‘packed breakfast’. We rijden een stukje en zien een hyena met een prooi weg rennen. Die had hij afgepakt van de leeuwen die nu op de weg lagen met zń 5 en. Heel mooi! Ook weer ontzettend veel olifanten en een luipaard rende weg door het gras. We ontbijten naast de auto met muziek van de Lion king 😉

‘s Middags een boottocht langs de nijlpaarden, nu liggen ze stil en drijven wat maar wat een herrie kunnen die beesten aan het eind van de middag/begin van de avond maken. We zien nog wat olifanten in het water met elkaar spelen, krokodillen, vogels, hagedissen en buffels. Na weer een heerlijk diner en een letterlijke rumoerige nacht loopt er een olifant langs tijdens het ontbijt, zo mooi, Jammer dat we alweer door gaan.

De volgende ochtend begint de weg goed, asfalt! Dat duurt niet lang, we nemen een afslag en komen toch op een modderig pad, je merkt dat we steeds dieper bij het tropisch regenwoud komen. We komen aan bij Ride4awoman, wat een mooie plek. We mogen helpen met koken, dat betekent eerst zelf het eten plukken, oogsten en dat klaarmaken. Gezellig en heel relaxt, gelukkig smaakte het ook goed. Toch wel wat zenuwachtig met onze chauffeur aan tafel om hem uit te horen over de gorilla’s. We hebben niet echt lichamelijke ongemakken en willen het liefst de middelste (qua afstand) familie bezoeken maar laten het lot beslissen.

Vroeg op, kort ritje en de groepen worden ingedeeld. We zien de echte avonturiers bij elkaar in een groep, dat zullen wel de verre afstand wandelaars zijn. 1,5 liter water per persoon in een tas, gorillasticks mee en gaan. Gelukkig hebben we toch een porter genomen. We gaan  best stijl omhoog en hij geeft af en toe net dat extra zetje. Na  3 uur klimmen en balanceren over bomen door modderpoelen moeten we onze sticks en tassen afgeven bij de porters en onze mondmaskers opzetten, we zijn er.

En ja, achter het volgende bosje ligt de eerste gorilla. We zien de silverback, een baby van 2 jaar en 2 vrouwtjes. Wat een rust stralen ze uit! Een keer sprong de silverback op, er viel een tak naar beneden en hij schrok. De gidsen gromden en de silverback werd weer rustig, ging liggen en werd verder gevlooid. Prachtig!

Naar beneden ging het een stuk sneller maar het was best glad. Aangekomen bij de parkeerplaats stonden er nog 3 autoś . Die van onze groep, hadden we toch de langste tocht. We waren pas om 15.00 weer terug. Maar wat was dat de moeite waard!

Na een rustig middagje en lekker avondeten gingen we de volgende dag weer mooi op tijd op weg. Het zou een goede weg zijn. Onderweg roken we al baconchips 😉 de remmen werkten niet zo goed meer. Later bleek ook de vering gebroken te zijn. We stonden stil langs de weg, deze keer wel vlakbij een stadje/dorpje. We konden naar het toilet bij de plaatselijke school en meteen even binnenkijken daar, enthousiaste kinderen. Naar Nederlandse maatstaven kwamen de monteurs vrij snel. De krik was niet hoog genoeg dus moesten er ook nog 6 stenen opgestapeld worden. Na een paar uur, net toen het heel hard begon te regenen ( onze eerste bui terwijl het regenseizoen was) was de auto klaar. Ondertussen had onze gids al een lunch geregeld waar we nu rechtstreeks naar toe reden.

Helaas geen tijd meer om door het park naar de lodge te gaan maar dieren trekken zich niks aan van hekken dus zagen we al snel zebraś en heel veel wrattenzwijnen.

Wat een fantastische lodge weer.  Een duik in het zwembad en daarna een warme douche op een van de mooiste plekken.

De volgende dag begon met een fietstocht door het park, helaas startten we volop naar beneden, dat belooft wat voor de terugweg. Onderweg zien we buffels, gieren die een zebra opaten, levende zebraś en in de verte giraffen. We leggen de fiets neer en lopen naar de giraffen, dat kan dus gewoon hier. Een heel grote familie met veel kleintjes van een paar weken oud.

Terug naar de lodge, zwemmen bij daglicht ,spullen pakken en vertrekken. Bij de evenaar de proefjes gezien en souvenirs gescoord.

De reis afgesloten waar we begonnen in Entebbe. Gezellig een laatste keer met de gids gegeten en op naar het vliegveld.

Wat een bijzonder mooi land is Oeganda. Zo’n afwisseling in landschap, aardige mensen en lekker eten. Je merkt ook dat het nog niet helemaal toeristisch is, er kan nog veel, er staan niet overal (lees; bijna nergens) kraampjes met toeristenzooi. Het is nog echt authentiek. Wij zijn heel blij dat we dit land op deze manier een klein beetje hebben kunnen ontdekken.